บันทึกครั้งที่ 5
บันทึกอนุทิน
วิชา การจัดประสบการณ์ภาษาสำหรับเด็กปฐมวัย
อาจารย์ผู้สอน อาจารย์ตฤณ แจ่มถิน
วันที่ 12 กรกฎาคม 2556 เวลาเรียน 13:00 - 16:40 น.
เวลาเข้าสอน 13:00 น. เวลาเข้าเรียน 13:05 น. เวลาเลิกเรียน 16:40 น.
1. Phonology
-คือระบบเสียงของภาษา
-เสียงที่มนุษย์เปล่งออกมาเพื่อสื่อความหมาย
-หน่วยเสียงจะประกอบขึ้นเป็นคำของภาษา
2.Semantic
-คือความหมายของภาษาและคำศัพท์
-คำศัพท์บางคำสามารถมีได้หลายความหมาย
-ความหมายเหมือนกันแต่ใช้คำศัพท์ต่างกัน
3.Syntax
-คือระบบไวยากรณ์
-การเรียงรูปประโยค
4.Pragmatic
-คือระบบการนำไปใช้
-ใช้ภาษาให้ถูกต้องตามสถานการณ์และกาลเทศะ
แนวคิดนักการศึกษา
1.แนวคิดของกลุ่มพฤติกรรมนิยม
-ให้ความสำคัญกับสิ่งเร้าและการตอบสนอง
-การวางเงื่อนไขพฤติกรรมของเด็ก เป็นสิ่งที่สามารถกระทำได้และผู้ใหญ่สามารถวางเงื่อนไขให้เด็ก เกิดพฤติกรรมที่พึงประสงค์ได้ทุกพฤติกรรม
-การเรียนภาษาเป็นผลจากการปรับพฤติกรรมโดยสิ่งแวดล้อม
-เด็กเกิดมาโดยมีศักยภาพในการเรียนรู้ภาษา
-เด็กจะสังเกตุและเลียนแบบพฤติกรรมเมื่อมีปฏิสัมพันธ์กับบุคคลรอบตัว
-เมื่อได้รับแรงเสริมจะทำให้เด็กเรียนแบบตัวแบบมากขึ้น
2.แนวคิดกลุ่มพัฒนาการทางสติปัญญา
-ภาษาเป็นสิ่งที่แสดงให้เห็นระดับพัฒนาการทางสติปัญญาของเด็ก
-สังคม บุคคลรอบข้าง มีผลต่อการเรียนรู้ภาษาของเด็ก
-เน้นบทบาทของผู้ใหญ่
-ผู้ใหญ่ควรช่วยชี้แนะและขยายประสบการณ์ด้านภาษาของเด็ก
3.แนวคิดของกลุ่มที่เชื่อเรื่องความพร้อมทางร่ายกาย
-ความพร้อม วุฒิภาวะของเด็กแต่ละคนไม่เท่ากัน
-เด็กบางคนอาจมีความพร้อมทางร่างกายในการใช้ภาษาได้เร็ว
-เด็กบางคนอาจมีปัญหาอวัยวะบางส่วนที่ใช้ภาษาในการสื่อสารบกพร่อง
4.แนวคิดของกลุ่มที่เชื่อว่า ภาษาติดตัวมาตั้งแต่เกิด
-การเรียนรู้ภาษาขึ้นอยู่กับวุฒิภาวะ
-มนุษย์เกิดมามีศักยภาพในการเรียนรู้ภาษามาตั้งแต่เกิด เรียกว่า LAD ( Language Acquisition Device)
ความสามารถในการฟังและความเพลิดเพลินจากการได้ยินเสียงผู้อื่นและเสียงตัวเอง เป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งต่อพัฒนาการทางภาษา
-เป็นเสียงที่สะท้อนปรัชญาและความเชื่อของครูเกี่ยวกับการเรียนรู้ภาษาของเด็ก
-นำไปสู่การกำหนดกระบวนการที่ใช้อย่างแตกต่างกัน
-นำองค์ประกอบย่อยของภาษา มาใช้ในการสื่อความหมาย
-เสียง ไวยากรณ์ การประกอบคำเป็นวลี หรือประโยค
2.มุมมองด้านหน้าที่ของภาษา
-เชื่อว่าภาษาเป็นเครื่องมือสำหรับสื่อความหมาย
-การจัดประสบการณ์เน้นการสื่อความหมาย
-ไม่ได้ละทิ้งแบบแผนหรือไวยากรณ์
3.มุมมองด้านปฎิสัมพันธ์
-เชื่อว่าภาษาเป็นเครื่องมือในการสร้างความสัมพันธ์ทางสังคม
-การแลกเปลี่ยนประสบการณ์
-เด็กมีปฏิสัมพันธ์ผ่านการใช้ภาษา
สิ่งที่ได้เรียนในวันนี้
1. Phonology
-คือระบบเสียงของภาษา
-เสียงที่มนุษย์เปล่งออกมาเพื่อสื่อความหมาย
-หน่วยเสียงจะประกอบขึ้นเป็นคำของภาษา
2.Semantic
-คือความหมายของภาษาและคำศัพท์
-คำศัพท์บางคำสามารถมีได้หลายความหมาย
-ความหมายเหมือนกันแต่ใช้คำศัพท์ต่างกัน
3.Syntax
-คือระบบไวยากรณ์
-การเรียงรูปประโยค
4.Pragmatic
-คือระบบการนำไปใช้
-ใช้ภาษาให้ถูกต้องตามสถานการณ์และกาลเทศะ
แนวคิดนักการศึกษา
1.แนวคิดของกลุ่มพฤติกรรมนิยม
- ทฤษฎีการเรียนรู้ของ Skinner
-ให้ความสำคัญกับสิ่งเร้าและการตอบสนอง
- John B. Watson
-การวางเงื่อนไขพฤติกรรมของเด็ก เป็นสิ่งที่สามารถกระทำได้และผู้ใหญ่สามารถวางเงื่อนไขให้เด็ก เกิดพฤติกรรมที่พึงประสงค์ได้ทุกพฤติกรรม
- คำพูดของ ( Watson 1925 )
- นักพฤติกรรมนิยมเชื่อว่า
-การเรียนภาษาเป็นผลจากการปรับพฤติกรรมโดยสิ่งแวดล้อม
-เด็กเกิดมาโดยมีศักยภาพในการเรียนรู้ภาษา
-เด็กจะสังเกตุและเลียนแบบพฤติกรรมเมื่อมีปฏิสัมพันธ์กับบุคคลรอบตัว
-เมื่อได้รับแรงเสริมจะทำให้เด็กเรียนแบบตัวแบบมากขึ้น
2.แนวคิดกลุ่มพัฒนาการทางสติปัญญา
- Piaget
-ภาษาเป็นสิ่งที่แสดงให้เห็นระดับพัฒนาการทางสติปัญญาของเด็ก
- Vygotsky
-สังคม บุคคลรอบข้าง มีผลต่อการเรียนรู้ภาษาของเด็ก
-เน้นบทบาทของผู้ใหญ่
-ผู้ใหญ่ควรช่วยชี้แนะและขยายประสบการณ์ด้านภาษาของเด็ก
3.แนวคิดของกลุ่มที่เชื่อเรื่องความพร้อมทางร่ายกาย
- Arnold Gesell
-ความพร้อม วุฒิภาวะของเด็กแต่ละคนไม่เท่ากัน
-เด็กบางคนอาจมีความพร้อมทางร่างกายในการใช้ภาษาได้เร็ว
-เด็กบางคนอาจมีปัญหาอวัยวะบางส่วนที่ใช้ภาษาในการสื่อสารบกพร่อง
4.แนวคิดของกลุ่มที่เชื่อว่า ภาษาติดตัวมาตั้งแต่เกิด
- Noam Chomsky
-การเรียนรู้ภาษาขึ้นอยู่กับวุฒิภาวะ
-มนุษย์เกิดมามีศักยภาพในการเรียนรู้ภาษามาตั้งแต่เกิด เรียกว่า LAD ( Language Acquisition Device)
- แนวคิดของ O. Hobart Mowrer
ความสามารถในการฟังและความเพลิดเพลินจากการได้ยินเสียงผู้อื่นและเสียงตัวเอง เป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งต่อพัฒนาการทางภาษา
- แนวทางในการจัดประสบการณ์ทางภาษา
-เป็นเสียงที่สะท้อนปรัชญาและความเชื่อของครูเกี่ยวกับการเรียนรู้ภาษาของเด็ก
-นำไปสู่การกำหนดกระบวนการที่ใช้อย่างแตกต่างกัน
- Richard and Rodger (1995) ได้แบ่งมุมมองต่อภาษาในการจัดประสบการณ์ เป็น 3 กลุ่ม
-นำองค์ประกอบย่อยของภาษา มาใช้ในการสื่อความหมาย
-เสียง ไวยากรณ์ การประกอบคำเป็นวลี หรือประโยค
2.มุมมองด้านหน้าที่ของภาษา
-เชื่อว่าภาษาเป็นเครื่องมือสำหรับสื่อความหมาย
-การจัดประสบการณ์เน้นการสื่อความหมาย
-ไม่ได้ละทิ้งแบบแผนหรือไวยากรณ์
3.มุมมองด้านปฎิสัมพันธ์
-เชื่อว่าภาษาเป็นเครื่องมือในการสร้างความสัมพันธ์ทางสังคม
-การแลกเปลี่ยนประสบการณ์
-เด็กมีปฏิสัมพันธ์ผ่านการใช้ภาษา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น